idoložr[tvnik[ idoložr[tvenik[

idoloxr[tvnik[, idoloxr[tve­nik[, –a m.

etiam idoluxr[tvenik[

Br

idolopoklonik; idol-worshipper; — εἰδω­λο­λάτρης; sacrilegus, idolis serviens (subst.): vь n’ že psi i otrovnici … i uboinici idolo­žrьtv’nici … ne vnidut’ BrVO 281d ido­ložr’t­venici Vb₁ 179c Vat₅ 135c οἱ εἰδωλο­λάτραι idolis servientes Ap 22,15 ║ idolom’ rabo<ta>juĉe N₂ 143a; vidь … ot oca svoego idoložrtve­nika pogani­na imenem ilažiê … kušanь bê BrBar 351b a patre suo sacri­lego ║ s(ve)to­nahabnika N₂ 430a Lab 61b Pm 219d s(ve)tona­hab’nika Vat₆ 119a Vat₁₉ 298b; ete­ru idoložr’t­veniku mužu v’dana esmь BrLab 159d Vat₁₉ 375c idolo­žr’tvьniku Vb₄ 93c idolužrtve­niku Vat₆ 205b sacrilegi iu­gum mariti sus­cepi ║ idoločtь­cu Pm 284b. – Exh.

Cf. idolnik[, idoloklanatel[, idolosluxi­tel[, idolotr;bnik[, idoloyt[c[, idolom[ slu­xeqi (sub idol[), svetonahabnik[

                ø