ižgati

ixgati, –a/, –aewi pf.

Br

spaliti; burn down; — κατακαίειν; exu­rere: sabra se voin’stvie i vzidoše v goru sionь i vidêše svêĉenie zapustêlo i oltarь poskvr­nenь i vrata izažgana BrVO 417d Vat₅ 224b N₂ 243c τὰς θύρας κατακεκαυμένας portas exustas 1Mach 4,38. – Exh.

Cf. ixdeqi, poxeqi, s’xeqi, zaxeqi

                A(izàžgati)