izbošet[. izboset[

izbowet[, izboset[, -a m., nom.

propr.

Br

Išbošet, Išbaal; Ishboseth, Eshbaal; — Ιεβοσθέ, Μεμφιβοσθέ; Isboseth; – unus e filiis regis Saul, rex Israel: ·ïk· (=40) lêt’ bê izbošet’ s(i)nь saulovь’ egda c(êsa)rstvovati poče vr’­hu iz(drai)lь BrVO 318c Vb₁ 203a iz’bošet’ N₂ 174b izbosetь Vat₅ 157c Ιεβοσθε υἱὸς Σα­ουλ Isboseth filius Saul 2Rg 2,10; izьš’d’ an’ber’ s(i)nь nerov’ i otroci iz’bošeta s(i)na saulova ot gradov’ v’ gavaon’ BrVO 318d N₂ 174a izbošeta Vb₁ 203a izboseta Vat₅ 157c οἱ παῖδες Ιεβοσθε υἱοῦ Σαουλ pueri Isboseth filii Saul 2Rg 2,12; vstaše ubo i pridoše čislom’ ·ïbïï· (=12) ot veniêmina ot česti izbo­šeta s(i)na saulova i ·ïbïï· (=12) otrokov’ dav(i)d(o)vih’ BrVb₁ 203a Vat₅ 157c N₂ 174b izь<bo>šeta VO 318d τῶν Ιεβοσθε υἱοῦ Σα­ουλ ex parte Isboseth filii Saul 2Rg 2,15; i reče izbošetь kь anberu začь všьl’ esi kь hkobinê (pro konkubinê) o(t)ca moego hotnici on že gnêvom’ veliem’ skozê slovesa izbošeta reče BrVO 319d καὶ εἶπεν Μεμφιβοσθε υἱὸς Σαουλ πρὸς Αβεννηρ … περὶ τοῦ λόγου Μεμφιβοσθε dixitque Isboseth ad Abner … propter verba Isboseth 2Rg 3,7-8 ║ izbošet’ … izbošeĵa Vb₁ 204a izbošet’ … izbošeĉa Vat₅ 158b izbošetь … iz’bošetova N₂ 175a. – Exh.

ø