izbuždenie

izbuxdenie, -i; n.

Br

buđenje; awakening, waking up; — exci­ta­tio: prêdь všьstiemь ložnice strp’ĉuĉe iz­bu­ždeniê radi smuĉenie hitrostiju mišlahu da ne ot vzbudeĉihь na ot kl’čeĉihь oloperanь vzbu­dil se bi BrVO 398b izbueniê radi Vb₁ 255b iz’bueniê radi N₂ 233c perstrepentes excitan­di gratia Jdt 14,9 ║ skozi vzbuĵenie Vat₅ 214c.

Exh.

Cf. vzbuxdenie

                ø