izvr[g[k[

izvr[g[k[, -a m.

BrVO

       mrtvorođenče; stillborn; — ἔκτρωμα; abor­tivum: ili êko izvr’gkь izlaze izь ložesnь matere ili êko mladên’ci iže ne vidêš<e> svêta BrVO 379d ὥσπερ ἔκτρωμα ἐκπορευόμενον ἐκ μήτρας μητρός sicut abortivum abscon­ditum non subsisterem Job 3,16 z’met(ь)kь Vat₅ 187d z’met’nikь N₂ 206a. – Exh.

Cf. izmetnik[, izmet[k[

S(izvrYgYkY) A(ìzvržak)